Sittard - Strabeek
Het is februari 2014 als we voor een lang weekend naar Limburg vertrekken.
Het KNMI verwacht fraai weer en wij hebben besloten om hiervan te profiteren
en de laatste twee etappes van het Pieterpad te gaan lopen.
De auto parkeren we op het industrieterrein van Valkenburg en met de trein gaan we
via Maastricht naar de startplaats van vandaag: Sittard.
Het is een klein stukje wandelen vanaf het station naar de markt.
Sommige gevels zijn al versierd voor het carnaval dat over een week gevierd wordt.
Markt van Sittard.
De markt van Sittard is een compact plein met een aantal oude gebouwen er om heen.
één van de oudste gebouwen is de 17e eeuwse Sint Michielskerk.
Sint Michielskerk.
We verlaten de markt en al snel wandelen we de rust van de Kollenberg op. Hier ligt de
kapel van de heilige Rosa, de beschermvrouwe van Sittard. Elk jaar in augustus trekt
een processie de Kollenberg op om te bidden bij de kapel.
Sint Rosa kapel.
De kapel is voorzien van een stevige deur en een traliehek, maar ik weet toch een glimp
van het interieur op de foto te zetten.
Sint Rosa.
De route gaat verder omhoog over een modderig pad. Een bord waarschuwt voor struikelgevaar
maar wij denken hier eerder aan uitglijden dan aan struikelen.
Struikelgevaar.
Als we het bos verlaten zijn we boven op de berg. Tussen de akkers door wandelen we
vlak langs de grens met Duitsland. Via een holle weg komen we uit bij Huize Watersley.
Een bord vermeld dat dit gebouw vroeger een buiten was. Wij vinden het meer weg hebben
van een kloostercomplex. Als ik het later thuis opzoek blijkt het inderdaad een buiten
te zijn geweest, maar daarna verbouwd tot klooster.
Huis Watersley.
Boven de deur hangt nog een prachtig wapenschild.
Gevelsteen huis Watersley.
Na Watersley gaat de weg omhoog en wandelen we richting Windraak.
Aan de rand van het dorp wacht ons een bankje en geneeskrachtig water voor het lessen van
de dorst of allerlei ongemakken.
Pieterpadbankje Windraak.
Het is echter nog vroeg in het seizoen en de waterleiding is nog afgesloten. We zullen het
moeten doen met een foto van het tappunt.
Geneeskrachtig water.
De route gaat door Windraak en aan het eind van het dorp wandelen we het recreatiegebied bij
de Wanenberg in.
Een kunstenaar heeft hier verschillende houtsculpturen gemaakt.
Houtsculptuur Windraak.
Bovenop de Wanenberg hebben we een uitzicht op de skyline van Geleen.
Skyline Geleen.
Via een lange trap dalen we de Wanenberg weer af en wandelen we verder richting Puth.
Trap Windraak.
Aan de rand van Puth lassen we een korte pauze in bij een klein kapelletje.
Na een klein stukje wandelen verlaten we Puth weer. De route gaat over een mooi rustig weggetje
richting Spaubeek.
Kasteel Terborgh is voorzien van een café en we besluiten hier dan ook een kop koffie te gaan drinken.
Kasteel Terborgh.
Na de koffie gaan we langs de rand van het Stammenderbos verder richting Spaubeek. We steken de
Geleenbeek over die vroeger de naam Sjlaambeek had.
Deze naam kreeg de beek omdat hij vies van het kolenslik was.
Geleenbeek.
Bij Spaubeek steken we de A76 over. gedurende een paar honderd meter moeten we op een zandweg langs
de snelweg lopen. deze laten we gelukkig snel achter ons (wat een herrie zo'n autoweg).
We lopen nu tussen Spaubeek en Hegge, en de asfaltweg verandert in een veldweg en gaat steil omhoog.
Prettig lopen doen we hier niet. Het weggetje is één grote modderboel waar we voorzichtig
onze voeten moeten neerzetten.
Modderboel bij Spaubeek.
Boven gekomen word de weg een stuk beter en hebben we ook weer een fraai uitzicht over de omgeving.
Aan de rand van Terstraten komen we langs deze fraaie Limburgse boerderij: Hoeve Nieuwhuis.
Limburgse hoeve.
Terstraten straalt rust uit. Links en rechts van de weg liggen fraaie oude boerderijen.
Terstraten.
Na Terstraten gaat de route over een smal paadje, een oud kerkenpad. We wandelen hier ook langs de
Platsbeek. Hier merken we duidelijk dat het afgelopen winter veel geregend heeft. Het is hier flink
nat en drassig en men heeft getracht met planken een paadje te maken. Maar die zijn gedeeltelijk al
diep in de modder weg gezakt.
Gelukkig wordt de weg snel beter en gaat de route weer omhoog. Bij Klein- en Groot Haasdal bereiken
we het hoogste punt van het Pieterpad, 130 meter boven NAP.
Hoogste punt Pieterpad.
Na het hoogste punt zit de route er voor vandaag bijna op. We wandelen langs landgoed Holswick en aan de
rand van het Ravensbosch. Het pad loopt langs de slingerende Ravensbeek.
Ravenbeek.
We spoelen de modder nog even van de schoenen af en dan gaat het over een asfaltweg richting Strabeek.
Hier kruisen we nog even de A79 en dan zit het er voor vandaag op. Wandelen we onder het spoor door
dan staan we in Strabeek, wandelen we linksaf dan staan we op het industrieterrein van Valkenburg waar we
de auto weer opzoeken.
Modder afspoelen.
Een mooie route vandaag. Afwisselend en helaas soms flink modderig. Maar dat ligt uiteraard aan het tijdstip
in het jaar waarop wij de route wandelen.
Foto linkerzijde
De voetstappen van Bertje Jens en Toos Goorhuis in een plaquette bij kasteel Vorden.
^ naar boven